علائم بالینی در انسان دوره بیماری هاری به چهار مرحله تقسیم می شود:

1.مرحله نهفتگی

این مرحله به طور معمول در انسان 15 روز تا 3 ماه و به طور متوسط 1 تا 2 ماه ( 75% موارد کمتر از 3 ماه ) به طول می انجامد. ولی از چند روز تا بیش از 3 ماه حتی تا چند سال هم مشاهده شده است. طول دوره نهفتگی به شدت زخم ، تعداد جراحت و محل آنها بستگی دارد،به نحوی که گاز گرفتن صورت زودتر موجب بروز علائم بیماری می شود، سویش ویروس آلوده کننده ، همچنین سن و گاز گرفتن از روی لباس یا وسایل حفاظتی نیز در طول دوره نهفتگی تاثیر دارد. البته باید در نظر داشت در برخی موارد طولانی بودن دوره نهفتگی هاری ممکن است سبب فراموشی و گزارش غلط از تاریخ دقیق گاز گرفتن شود. همچنین به دلیل تعدد و شدت زخم های ایجاد شده در کودکان نسبت به بزرگسالان و در نتیجه ورود ویروس های بیشتر به بدن آنان طول دوره نهفتگی ممکن است کوتاه تر باشد. 2. مرحله بروز علائم اولیه ( غیر اختصاصی)

تنفس‌ نامنظم‌ 3. مرحله حاد عصبی این مرحله احتمالا بسته به سوزش ویروس به دو شکل ظاهر می شود: الف) شکل تحریکی یا خشمگین: علائم فعالیت حرکتی شدید شامل دویدن و دست و پا زدن، تحریک پذیری و عدم آرامش، توهم، نگرانی و هیجان، مشخصه این شکل بیماری است. ترس از آب علامتی است که در این شکل در بیشتر موارد دیده می شود و موجب انقباض های دیافراگم و عضله های تنفسی می شود. همچنین نسیم ملایم ، نور شدید، صدای بلند و لمس کردن ممکن است موجب تحریک پذیری و انقباض عضله های حنجره و حلق و سایر عضله های تنفسی شود.افزایش ترشح بزاق و اختلال در بلع موجب شکل مشخص بیماری هاری شود.خواب آلودگی ، توهم، حالت تهاجم، انقباض های عضلانی ، علائم مننژیت ، تشنج و فلج موضعی به سرعت ظاهر می شود. اختلال های خلقی دوره ای ایجاد می شود و با پیشرفت بیماری تا زمانی که بیمار وارد کما شود دوره های سلامت کوتاه می شود. در معاینه، درجه حرارت بدن ممکن است بیش از 6/40 درجه سانتیگراد باشد؛ اختلال سیستم عصبی اتونوم شامل گشاد شدن نامنظم مردمک، افزایش ترشح اشک، بزاق، تعریق و کاهش فشار خون وضعیتی است که ممکن است به وجود اید.

همچنین شواهد فلج اعصاب حرکتی فوقانی شامل ضعف ، افزایش واکنش تاندون های عمقی و واکنش کف پایی(بابنسکی) مثبت همیشه وجود داشته ، فلج تارهای صوتی نیز شایع است؛ دوبینی، فلج عضلات صورت و نوریت عصب اپتیک نیز مشاهده می شود.افزایش تعداد تنفس و حتی آپنه دیده می شود ؛ اختلال ریتم قلب شایع بوده و به خصوص تاکی کاردی فوقی بطنی وبرادی کاردی به دلیل اختلال فعالیت پایه های مغز یا میوکاردیت اتفاق می افتد. در اکثر موارد بیماران طی یک تا دو هفته دچار کما شده و با وجود مراقبت های شدید به دلیل نارسایی تنفسی یا کلاپس قلبی عروقی فوت می کنند. ب) شکل ساکت یا فلجی: دوره بیماری در این شکل به طور معمول طولانی تر از هاری خشمگین است. شکل فلجی کمتر شایع است(20 درصد موارد). مهم تر اینکه در اغلب موارد تشخیص داده نمی شود و برعکس فرم هیجانی ترس از آب و نسیم و افزایش فعالیت یا تشنج به طور معمول وجود ندارد. علائم این شکل عبارتند از : ضعف در اندام گاز گرفته شده و به تدریج در سایر اعضا ، و عضله های صورت در اوایل این مرحله؛ کاهش هوشیاری و اختلال در حس؛ فلج پائین رونده مشابه پلی نوروپاتی التهابی حاد ( سندروم گیلن باره) یا فلج چهار عضو به طور قرینه ؛ نشانه های مننژه ( سردرد و سفتی گردن) ممکن است اتفاق بیافتد و در نهایت ، بیمار دچار خواب آلودگی و کما می شود. گاهی بیماری به شکل هیجانی تغییر می یابد. 4. مرحله کما و مرگ در نهایت ابتلا به بیماری هاری به مرحله کما می رسد و بیمار به علت نارسائی و آپنه یا کلاپس قلبی عروقی می میرد.